Wednesday, January 1, 2014

Sinis

Pintu terhempas tanda bantah
Mulut mengomel apa entah
Semua itu aku buat tak endah
Bila ianya tak diminta dengan indah
Berbuih perigatan diberi sudah
Diterima hati itu bukan mudah

Sinisnya lontaran katamu
Tak mampu ku terima akal longlai ku
Hatiku bukan batu
Kulitku bukan kalis luku
Jiwaku laksana tisu
Bukan seperti kau yang tersangat jitu
Aku tak perlu yang sinis
Aku mahukan yang manis-manis