Tiada siapa yang tahu
Apa yang ku rasa tentang diri mu
Adakah cinta?
Adakah sayang?
Adakah kasih?
Rasa ini bersimpang siur
Bercampur baur
Membuat nafas tersumbat salur
Ku telan semua kata
Kerana aku tak tahu adakah ia berguna
Haruskan aku luahkan sempurna
Atau biar ini berkubur sahaja
Dab setelah bertahun ku pendam rasa
Kini masanya untuk aku telan semua
Kerana pandang mu sudah berlain hala
Aku hanya susunan nombor yang tak berguna
Nukilan Orang Hati. Sisinya Gelap Tidak Kelihatan. Dikenali Tapi Tak Pernah Dierti. Ramai Tapi Tetap Sendiri. Gembira Tapi Tak Pernah Terisi. Mendakap Realiti Dalam Mimpi, Benar Tapi Penuh Palsu. Hilang Dalam Terang. Sembunyi Dalam Gelap........Cinta Itu Inspirasinya
Friday, May 22, 2015
Saturday, May 2, 2015
Bunga
Kian layu
Dan terus melayu
Bunga yaang aku serah padamu dulu
Bersama hatiku
Untuk kau rindu
Tapi kini sudah tidak sama lagu
Ada hanya ragu
Dan rasa yang bukan satu
Bunga itu
Aku idamkan kau jaga tanpa melulu
Disiram dengan kata-kata merdu
Dibaja dengan asmara laku
Kini hanya disogok dengan sendu
Biarkan bunga ini terus melayu
Dari mkar tetapi tak laku
Satu hari akan lenyap tanpa siapa tahu
Kecuali aku..................................
Kerana harumnya masih tersisa ditangan ku
Dari saat aku berikan pada mu dulu
Dan terus melayu
Bunga yaang aku serah padamu dulu
Bersama hatiku
Untuk kau rindu
Tapi kini sudah tidak sama lagu
Ada hanya ragu
Dan rasa yang bukan satu
Bunga itu
Aku idamkan kau jaga tanpa melulu
Disiram dengan kata-kata merdu
Dibaja dengan asmara laku
Kini hanya disogok dengan sendu
Biarkan bunga ini terus melayu
Dari mkar tetapi tak laku
Satu hari akan lenyap tanpa siapa tahu
Kecuali aku..................................
Kerana harumnya masih tersisa ditangan ku
Dari saat aku berikan pada mu dulu
Labels:
puisi
Friday, May 1, 2015
Dan Kau Hilang
Kau dan aku makin merenggang
Makin jauh umpama hilang perangsang
Kau makin menghilang
Mengelak rasa untuk terus terang
Membuat aku hilang tenang
Inspirasi dulu yang gilang gemilang
Kini tinggal debu yang berterbang
Di mana salah ini bermula?
Kemana dia akan bawa
Hujung dunia?
Firdausi syurga?
Atau terus ke neraka?
Aku masih perlu kau wahai cinta
Bagi api inspirasi untuk terus menyala
Maafkan untuk segala duga
Hentikan dalih bila aku menggerak cuba
Kau tetap istimewa
Di hatiku yang penuh lara
Ruang mu masih aku jaga
Walaupun bukan mahligai istana
Tapi cukup untuk kau hangatkan rasa
Hilangkau ini hilangkan punca
Aku sudah tidak sama
Kembalilah.....walau aku tak mampu milik segala
Makin jauh umpama hilang perangsang
Kau makin menghilang
Mengelak rasa untuk terus terang
Membuat aku hilang tenang
Inspirasi dulu yang gilang gemilang
Kini tinggal debu yang berterbang
Di mana salah ini bermula?
Kemana dia akan bawa
Hujung dunia?
Firdausi syurga?
Atau terus ke neraka?
Aku masih perlu kau wahai cinta
Bagi api inspirasi untuk terus menyala
Maafkan untuk segala duga
Hentikan dalih bila aku menggerak cuba
Kau tetap istimewa
Di hatiku yang penuh lara
Ruang mu masih aku jaga
Walaupun bukan mahligai istana
Tapi cukup untuk kau hangatkan rasa
Hilangkau ini hilangkan punca
Aku sudah tidak sama
Kembalilah.....walau aku tak mampu milik segala
Labels:
puisi
Subscribe to:
Posts (Atom)